In vorige eeuwen was Oedelem een belangrijk centrum van kleiwinning voor het maken van bouwmaterialen zoals bakstenen en dakpannen: zo werden de Brugse hallen en het oude Sint-Janshospitaal nog opgetrokken uit Oedelemse baksteen. Die tijd is intussen al lang voorbij: de laatste steenbakkerij langs de Knesselarestraat, de ‘Briquetteries et Tuileries d’Oedelem’ werd afgebroken en behalve een gebouwtje waarin een beschermde armgasmotor momenteel staat te verkommeren, herinnert niets nog aan dat roemrijke verleden. In de plaats grazen er nu koeien. Vanuit de oppositie kwam de vraag om een toekomstvisie te ontwikkelen voor de site waarbij erfgoed, cultuur en toerisme hand in hand kunnen gaan. 

Schepen van toerisme, Jan Vanassche, antwoordt dat het idee om de site te ontsluiten niet nieuw is en er in het verleden al verschillende denkpistes zijn ontwikkeld door de vorige gemeentebesturen. “Maar die botsten telkens op een aantal praktische bezwaren. Eén ervan is dat het grootste deel van het terrein privé-eigendom is. Een tweede probleem is dat de zone waar de klei uitgegraven werd eerst moet gesaneerd worden. De kleigroeve werd immers tot in de jaren ’70 gebruikt als stortplaats voor allerhande afval. Er moet dus eerst een bodemonderzoek plaatsvinden.”

Ook uit het recente overleg dat de gemeente had met de privé-eigenaars en alle betrokkenen zoals het Agentschap Natuur en Bos, OVAM en BOS+ over de toekomst van de site, kwam hetzelfde resultaat naar voren: de eigenaar moet eerst voldoen aan de saneringsverplichtingen, vooraleer hij die aan bv. de gemeente kan verkopen. “De gemeente is wel degelijk geïnteresseerd in de aankoop”, legt Jan Vanassche verder uit, “want dit gebied zou een mooie groene long kunnen worden, dicht bij het centrum van Oedelem. “ Een deel zou dan bebost kunnen worden.

 Een ander obstakel voor het ontwikkelen van de site is het machinegebouw met de beschermde armgasmotor dat midden in het terrein ligt. De eigenaar ervan moet eigenlijk zorg dragen voor dit stukje erfgoed, maar het gebouwtje en de installatie zijn in heel slechte staat.

Behalve deze bouwval blijft er van de oorspronkelijke steenbakkerij niks meer over: de afgebroken ringoven en de indrukwekkende droogloodsen en schoorsteen waren de beeldbepalende delen van de site en deze zijn jammer genoeg verdwenen.

“Het is inderdaad goed dat de gemeente een concrete toekomstvisie ontwikkelt, maar dat zal dus pas in een volgende legislatuur mogelijk zijn, eens de grond gesaneerd is en ook de andere obstakels uit de weg geruimd zijn”, besluit schepen Jan Vanassche.