Op de vertolkte het standpunt van Groen rond de nieuwe tarieven van het containerpark.

gemeenteraad van 2 juli 2013Roos

We appreciëren de uitgebreide info- en overlegronde die schepen Van Steenhuyse gehouden heeft over zijn voorstel van nieuwe tarieven. Dat de gemeente een recyclagepark heeft, is ook een goede zaak, want dit is blijkbaar niet wettelijk verplicht. Het is ook goed dat er sprake is van : recyclagepark i.p.v. containerpark. Nog teveel mensen denken dat het containerpark een afvalpark is, waar je met alle afval terecht kan. Ook positief vinden we dat de gemeente ervoor kiest om de inwoners enkel een deel van de kosten van hun bezoek aan het recyclagepark aan te rekenen en niet de reële kost.

Maar we hebben ook enkele opmerkingen en suggesties.

1. Tarieven

Onze suggesties

• Het systeem lijkt ons vrij ingewikkeld. Ons voorstel is om de verschillende afvalmaterialen in groepente verdelen zodat dit overzichtelijker wordt voor de burger. Sommige gemeenten zoals Roeselare en Menen doen dit. Ze verdelen de soorten afval in drie groepen: 
  • de groene groep: alles wat gratis is: glas, metalen, elektrische apparaten, enz.
  • de oranje groep: alle andere materialen die kunnen gerecycleerd worden, maar waarvoor men moet betalen om het op het containerpark te brengen
  • de rode groep: het niet recycleerbaar grofvuil. 
• Daarnaast vrezen we heel veel discussies over de hoeveelheden die men meeheeft. Voor sommige zaken (bv. gazonmaaisel) is het evident dat dit uitgedrukt wordt in 50l (= één plastic zak). Maar hoeveel is 50 liter harde kunststoffen, of 150 liter puin en beton of 200 liter vlak glas? Doorgaans worden deze afvalstoffen (ook hout bv.) niet in een plastic zak gestopt en moet er een inschatting gemaakt worden door de parkwachter. Die komt dan opnieuw in de vuurlinie te liggen. Voor dit soort afval zou dit beter per kilogram uitgedrukt worden i.p.v. per liter. 
• Per kg uitdrukken betekent eigenlijk ook wegen. Indien de gemeente de werking van het park na de invoering van het nieuwe systeem evalueert, moet ze ook eens nadenken of een weegbrug hiervoor geen betere oplossing is. (Deze wegen tot op vijf kg nauwkeurig. Ieder gewogen gewicht wordt dus afgerond tot op het dichtstbijzijnde veelvoud van vijf kg (12kg = 10kg en 13kg = 15kg)). Zeker met de bedenking dat de tarieven in de toekomst wellicht nog zullen stijgen en de discussies misschien feller zullen worden. 

Onze kritiek

• Het containerpark zal duurder worden.
• De inwoners zullen minder afval op het containerpark kunnen brengen. Ze zullen dus meer in de bruine zak moeten stoppen, wat hen ook meer zal kosten.
• Er wordt geen enkele inspanning gedaan om bedrijven en burgers aan te moedigen om afval te voorkomen.
• Ondanks onze herhaalde vraag wordt er niet geïnvesteerd in het containerpark ( geen weegbrug, geen kluizen voor Klein Gevaarlijk Afval zoals in Damme bv.,?).
• Onze conclusie: het gaat dus enkel over een kostenverhoging zonder verder engagement vanuit de gemeente.( is dus in se een nieuwe belastingverhoging)
• Dit zet ook de deur open naar sluikstorten.

2. Afvalpreventie

De nadruk in de communicatie moet meer liggen op: afvalpreventie, het voorkomen van afval. Dat moet het uitgangspunt zijn in het afvalbeleid van de gemeente en dat vinden we te weinig terug in de uitleg van de schepen.

Dat betekent dat ook de gemeente initiatieven ter zake aanmoedigt (door bv. het thuiscomposteren verder aan te moedigen), maar vooral ook zelf het goede voorbeeld geeft: dat gaat van het promoten van afvalarm winkelen tot het gebruiken van herbruikbare of afbreekbare bekers op haar nieuwjaarsreceptie.

Sensibilisatie is niet makkelijk en is een werk van lange adem: uit studies blijkt dat de consument zich wel betrokken voelt, maar dat hij niet bereid om daar veel voor te doen. Hij wil niet meer betalen, niet minder consumeren en niet inleveren qua kwaliteit, comfort en luxe.

3. Communicatie

Duidelijke informatie en communicatie is zeer belangrijk! In eerste instantie over de werking van het containerpark.

Het huidig containerpark wordt meer een meer een negatieve ervaring omdat heel wat inwoners, door gebrek aan de juiste informatie en een laks beleid in het verleden dat men nu wil verstrengen, met heel wat afgekeurde zaken terug naar huis worden gestuurd. We moeten vermijden dat we mensen ontmoedigen om naar het recyclagepark te komen en dat ze zo hun afval op een ontoelaatbare manier dumpen.

Het moet duidelijk zijn wat mag en niet mag. Dat kan door elke bezoeker het reglement met de tarieven te geven, door duidelijke infoborden te plaatsen aan de ingang en aan de containers en door nog duidelijker te communiceren via andere kanalen.

4. Situering van de ingang

We blijven pleiten om de ingang van het containerpark dichter bij de kringwinkel te brengen. De Vlarema- wetgeving heeft volgens de Vlaamse overheid (OVAM), duidelijk de bedoeling om, (zie OVAM-website)" door de burger te verplichten te betalen voor het aanbieden van brandbaar grofvuil zoals tapijten, meubels, enz. hem aan te moedigen om optimaal te sorteren en herbruikbare spullen naar de kringwinkel te brengen."

Indien men hierop niet ingaat, vragen we dat de gemeente op het recyclagepark een container plaatst waar bezoekers herbruikbare goederen kunnen deponeren.

5. Milieustraat

In de nabije toekomst wordt het containerpark vernieuwd. Naast de aandacht voor het gebruiksgemak (niet meer een trapje op, niet sleuren met zakken en materialen,..) pleiten we voor een fijnmaziger containerpark (een zogenaamde milieustraat). Zo'n milieustraat is een begrip voor het fijnmazig ophalen van harde plastics. In Nederland is dit reeds ingeburgerd en daar zijn er bedrijven die de meeste plastics herwerken.( vb: Galloo Plastics in Halluin (www.galloo.com)

Momenteel is het zo dat de burger in Vlaanderen met deze harde plastics zoals botervlootjes, bekers, yoghurtpotjes, enz. niet op het containerpark terecht kan. Dit is vreemd want de recyclagebedrijven van plastics zijn actief overal aanwezig en zijn dezelfde die nu ook de huidige harde plastics ophalen. 

Plastics zoals botervlootjes, yoghurtpotjes, ed. zijn van hoogwaardige kwaliteit en kunnen worden heropgewerkt tot nieuwe plastic, zonder hoge energiekosten. ( ze worden vermalen tot korrels en opnieuw als grondstof geleverd aan de chemie. De reinheid speelt een rol maar verwerkers houden hier rekening mee ( deze plastics worden dus niet meer ingezet voor voedselverpakking).

De gemeente kan een milieustraat inrichten; het enige wat nodig is een reeks extra bakken en instructie aan de parkwachters en de bevolking. (zoals in Kortrijk: cd's, ?).

Om alle bovenstaande redenen, onthield Groen zich bij de stemming.