“Niemand heeft tot nu toe een oplossing gevonden om definitief komaf te maken met deze sterke invasieve plant”

Op vraag van de oppositie in de gemeenteraad van juni verduidelijkte milieuschepen Jan Vanassche wat de gemeente doet om de Japanse duizendknoop te bestrijden. De Japanse duizendknoop is één van de moeilijkste planten om te bestrijden. Door zijn enorm sterke wortels, groeien de planten heel snel en kunnen ze niet alleen inheemse soorten verdringen, maar ook gebouwen, wegen en leidingen beschadigen. “Niemand heeft tot nu toe een oplossing gevonden om definitief komaf te maken met deze sterke invasieve plant”, zegt Vanassche. “Voortdurend worden nieuwe methodes uitgeprobeerd, zoals elektrocutie, bestrijding met heet water, kneuzen, uitgraven, enz. maar die blijken tot op vandaag onvoldoende. “

De plaatsen waar de plant een plaag is, heeft de groendienst intussen in kaart gebracht. Vooral langs het kanaal Brugge-Gent, ter hoogte van de brug van Sint-Joris, zijn er verschillende haarden vastgesteld. Maar die zijn de verantwoordelijkheid van De Vlaamse Waterweg (DVW). Deze overheidsdienst heeft  ook al van alles geprobeerd. Tot voor kort paste de dienst gericht maaibeheer toe waarbij het maaisel van de plant meteen werd afgevoerd. Maar dat bleek de verspreiding van de plant eerder in de hand te werken.

Na advies van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) is DVW nu overgestapt naar nulbeheer, wat inhoudt dat de plaatsen waar de duizendknoop geconcentreerd voorkomt, bewust gespaard worden van elke vorm van beheer.

Schepen Vanassche: “De Vlaamse Waterweg maakt deel uit van de werkgroep Invasieve Uitheemse Soorten waarin verschillende beheerders de problematiek van invasieve exoten bespreken en nieuwe methodes van nabij opvolgen. “

Zelf is de gemeente samen met het Regionaal Landschap Houtland en Polders een experiment gestart op de berm van de nieuwe spoorwegbrug. Door dichte beplanting wordt de lichtminnende duizendknoop in de schaduw gezet, waardoor hij wegkwijnt. Dit lijkt momenteel redelijk goed te lukken (zie foto). 

“We blijven de haarden monitoren en hopen dat er ooit iemand op de proppen komt met een efficiënte bestrijdingsmethode. Tot dan is het behelpen”, besluit Jan Vanassche.