Opnieuw is historisch erfgoed bedreigd in Beernem en dit door toedoen van het gemeentebestuur. Bovendien gaat het nog eens over landbouwerfgoed, wat een essentieel deel uitmaakt van het eigen karakter van een landbouwgemeente als Beernem.  De eigenaars van een , gelegen in de Veldkapellestraat, dienden onlangs een sloopaanvraag in voor de boerderij met schuur om er een verkaveling te realiseren voor 3 woningen.

historische hoeve

De hoeve waarvan de oorsprong minstens teruggaat tot 1830 is evenwel opgenomen in de 'Inventaris van het bouwkundig erfgoed' daterend van 2007 en opgesteld door het Agentschap Ruimtelijke Ordening, Woonbeleid en Onroerend Erfgoed van West- Vlaanderen (nu Ruimte en Erfgoed)  en uiteindelijk gaf deze overheidsdienst een negatief advies voor de afbraak. Volgens Ruimte en Erfgoed betekent de sloop van de hoeve met zijn typische bestanddelen zoals een vrij groot woonhuis met zeven traveeën en aan de erfzijde een opkamer, en in het verlengde  een stalvleugel met achteraan een vrijstaande schuur 'een onherroepelijk verlies van waardevol bouwkundig erfgoed uit het landelijke gebied van Oedelem.' 

Het schepencollege verwierp dit advies, maar draagt daartoe geen argumenten aan, behalve het niet ter zake doende argument dat de waardevolle hoeve in woongebied met landelijk karakter ligt. Vrij te vertalen als: alles wat van waarde is mag afgebroken worden, zolang het maar in woongebied ligt.Zo gaat nog maar eens een stukje historisch erfgoed op de schop. 

Niet alles moet bewaard worden, zoveel is duidelijk. Maar van  een gemeentebestuur  met een eigen schepen van Onroerend Erfgoed mag je tenminste verwachten dat ze een visie hierover ontwikkelt. Zodat kan afgetoetst worden aan bepaalde criteria wat best bewaard blijft of niet. Dat is trouwens één van haar kerntaken.Maar de gemeente wil hieromtrent geen visie ontwikkelen. Ze kiest er liever voor om het eigen historisch erfgoed verder te verkwanselen aan bouwpromotoren en projectontwikkelaars, tegen het algemeen belang in. Het is een voorbeeld van slecht bestuur. Een goed onderbouwde mix van erfgoed en architecturaal waardevolle nieuwbouw kan nochtans de charme en aantrekkelijkheid van een gemeente verhogen en het voor de inwoners aangenaam maken om er te wonen. Bovendien is het ook een onmiskenbare toeristische troef. Maar daar wil de gemeente allemaal niet van weten.Op 12 september neemt de gemeente deel aan Open Monumentendag. Heel cynisch is dat ze uitgerekend dan het landbouwerfgoed van Beernem in de kijker plaatst. Landbouwerfgoed dat ze, van zodra de gelegenheid zich aandient, onder de sloophamer wil. 

In 'De inventaris van het bouwkundig erfgoed' staan meer dan 500 waardevolle gebouwen opgesomd, waaronder ook heel wat historische hoeves. Amper 6 monumenten zijn beschermd. Eén ervan is  het recent geklasseerde Huis Maes waarbij het gemeentebestuur alles uit de kast gehaald heeft om de bescherming ongedaan te maken en dit om de financiële belangen van de Sociale Woningmaatschappij Vivendo te dienen. Het huidig erfgoedbeleid of wat daarvoor moet doorgaan is dan ook totaal ongeloofwaardig. De grootste vijand van het gemeentelijk bouwkundig erfgoed is de gemeente zelf.